22 سالگی

این نوشته رو تو وبلاگ قبلیم پیدا کردم.... وقتی 22 سالم بوده

گذری بر تاریخ :

 در چنین روزی سندیکای میاقین و بچه سوسول ها  دست به دست هم دادند، 80 کاماجی ها رو تبدیل به موتور های دو زمانه با صدای خفن و بوق بنزی کردند و همه جا را در نوردیدند با موتور سیکلت آمینو((آگهی بازرگانی 18 ثانیه)) . 
دوچرخه سازان ورشیکستند((یعنی ورقشون برگشت_یا همون لوله شدند)).
بچه های فینقیلی ((بچه ای که از کشیدن آب دماغ خودبه بالا ،موازی با چشم ها عاجز است ))، به جرگه ی موتور سواران و اوتول سواران پیوستند و انقلاب فرانسه رابه وجود آوردند((ادبیات غنی بی ربط - صنعت لامرتبطون)). 
و این گونه بود که بچه های فینقولی ((بچه ای که آب دماغ خود را با کمک دیگران بالا می کشدالبته با دستمال))مریض شدند، از استشمام سرب و به زودی به آن دنیا پرویدند(پرواز کردند) . باشد که رستگار شوند .
 برای اینکه پایان داستان خیلی غمگین انگیز ناک نشه ، بچه های فینقولی به آن دنیا نرفتند و دیپورت شدند ولی همشون بزرگ شدند و یه هویی از استشمام دود ماشین ها و کارخانه ها و خالی بندی های سیاست مداران و مسئولین کشوری انواع سرطان و بیماری های روانی ناشی از آلودگی هوا را گرفتند و چون چاره ای نداشتند ، مردند.

 

 

 

 

در پایان متحول می شویم .

سینه مالال غم اما دلی بی کینه دارم...